ارزیابی مقایسه ای میزان شنوایی کودکان 14-7 ساله سندرم داون متولد شده از مادران زیر 35 سال و بالای 35 سال توسط تست پاسخ شنوایی ساقه مغز و تست گسیل های شنوایی گوش

زمینه وهدف: عقب ماندگی ذهنی اختلالی است که با عملکرد هوشی زیر حد طبیعی و اختلال در مهارت های انطباقی مشخص می گردد که در میان انواع کودکان با مشکلات ذهنی، سندرم داون شایع ترین است که در گذشته مونگولیسم نیز نامیده می شد که این سندرم یک اختلال ژنتیکی است که به دلیل حضور یا بخشی از یک کروموزم اضافی در جفت کروموزم 21 به وجود می آید. این کودکان علاوه بر خصوصیات ظاهری مشابه، یکسری اختلالات دیگر در کارکرد سیستم دستگاه های بدن مثل قلب، مغز، عضلات و شنوایی دارند. ازجمله عواملی که سبب بروز این سندرم ژنتیکی می گردد سن مادر در زمان بارداری می باشد، چنانچه سن مادر بالای 35 سال احتمال بروز چنین نشانگان را 10 برابر می کند. لذا هدف در این پژوهش ارزیابی میزان شنوایی کودکان مبتلا به سندرم داون و سالم درحالی که سن مادران در زمان بارداری کودک زیر و بالای 35 سال می باشد بررسی گردید. روش ها: مطالعه بر روی80 کودک 14-7 ساله که به چهار گروه 20 تایی تقسیم شده بود توسط دستگاه های ارزیابی شنوایی در دو قسمت که یکی کارکرد حلزون گوش و دیگری مسیر عصب شنوایی تا برجستگی های تحتانی را بررسی می کرد. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که در کودکان سندرم داونی از مادران بالا و پایین 35 سال اختلال کارکرد شنوایی نسبت به کودکان عادی از مادران بالا و پایین 35 سال به صورت تفاوت معنی دار مشاهده گردید. نتیجه گیری: مشکل اصلی در انتقال پیام عصبی درکودکان مبتلا به سندرم داون با توجه به آزمون abr در مسیر عصب شنیداری در سطح برجستگی های تحتانی مشاهده گردید.